- шӱктымаш
- шӱктымашГ.: шӱктӹмӓшсущ. от шӱкташ гноение; допущение гниения чего-л., подвергание гниению
– Юватылын улына, вуйлатен моштыдымашна кӱрылтышыш, шурным шӱктымашыш шуктен манат гын, келша ыле. [/i]Д. Орай.[/i] – Было бы справедливо, если бы ты сказал, что мы мешкали, наше неумелое руководство привело к перебою, к гноению зерна.
Марийско-русский словарь . 2015.